Müslüman Petrol

İzmit'te görev yaparken birlikte çalıştığım Sibel isminde Çanakkaleli bir memurum vardı. Anneannesi Çanakkale'de ikamet ediyordu. Bir yaz tatilinde Çanakkale'ye anneannesine gitmişler, İzmit'e dönmelerine yakın Sibel : 

- "Anane" demiş, "bize gelmek istersen muavine söylersin, Yarımca'da seni Türk Petrol'ün önünde indirir.”

- "Yavrum, ben ne petrol olduğunu unuturum, aklımda tutamam.”

- "Yapma Anane yaaa... Bu kadar basit bir şey unutulur mu? Petrolü zaten biliyorsun. Unutmamak için kendi kendine sor; ben neyim? "Türk". "Nerede ineceğim? " "Türk Petrol." İşte böyle soru cevapla nerede ineceğini çok kolay hatırlarsın.”

- "Eh iyi bakalım yavrum, inşallah karıştırmam" demiş yaşlı anneannesi.

Sibel'ler Çanakkale'den İzmit'e dönmüşler. Birkaç ay sonra anneannesi telefon açarak yanlarına geleceğini haber vermiş. Anneannenin geleceği gün kardeşiyle birlikte Yarımca'da yol kenarında Türk Petrol'ün yanında beklemeye başlamışlar.

Çanakkale'den hareket eden otobüste yaşlı kadın kendi kendine sormuş; "ben neyim", içinden cevaplamış "müslüman", "nerede inecektim?"; gene kendi kendine yanıtlamış; "Müslüman Petrol'de." Nerede ineceğini hatırlamış olmanın sevinciyle muavine seslenmiş :

- "Muavin bey, oğlum.. Yarımca'ya geldiğimizde ben Müslüman Petrol'ün önünde ineceğim, sakın unutup da beni başka yerde indirme, tamam mı?"

- "...????????"

- "Valla sonra muavinle nasıl anlaşıp da Türk Petrol'ün önünde indi Ananem, ben de bilmiyorum" dedi Sibel.

Bunu muavine sormak lazımdı.